مرحباً بكم أصدقائي وأحبابي عاشقي القراءة وأجمل الروايات الممتعة والروايات الرومانسية مع رواية رومانسية جديدة للكاتبة فاطمة عيد علي موقعنا قصص 26 وموعدنا اليوم مع الفصل الثامن من رواية نقطة تحول بقلم فاطمة عيد.
رواية نقطة تحول بقلم فاطمة عيد - الفصل الثامن
إقرأ أيضا: حدوتة رومانسية
رواية نقطة تحول بقلم فاطمة عيد - الفصل الثامن
بنت الجزمه ! وايه كمان يا انسه غاده يا محترمه
( يبصوا ع الصوت يلاقوه جابر .. تتخض غاده )
غاده بتوتر : مش قصدى يا بابا .. اسفه
( يدخل البيت ويقفلوا الباب )
جابر بصوت عالى : مفيش حاجه اسمها مش قصدى .. كل واحده فيكو تلم لسانها ومتشتمش .. انتو مش صغرين ع اللى بتعملوه دا
غاده : تمام
جابر : حضروا العشا وانا هريح شويه عقبال ما يجهز
نعمات : ماشي .. تعالى يا نيفين نحضر الاكل .. وانتو يا بنات ادخلوا غيروا واستريحوا من الشغل عقبال ما اجهز الاكل .. وانتى خشي ذاكرى
فرح باقتضاب : يوووووه بقي
( يدخل جابر ينام شويه .. وفرح تذاكر .. ونرجس وغاده يغيروا هدومهم ويفردوا ع السرير )
نرجس : هتبقي مرات المدير .. وااااو بجد
غاده بضيق : ما تقفلى الموضوع دا
( تتقلب وتبصلها .. هما الاتنين نايمين ع السراير اللى فوق )
نرجس : ليه يابنتى !! .. انا حساكى مش مبسوطه !
غاده : دا انا طايره من الفرحه
نرجس : ايه يا غاده مالك ؟؟
غاده : مفيش .. خطوه جديده ومتوتره شويه
نرجس بابتسامه : اهاااا .. فهمت كده
فرح : ممكن تسكتوا عشان اعرف اتنيل
غاده : بس يابت
فرح : هو ايه اللى بس اسكتوا بدل ما اقول لبابا
نرجس بتريقه : يا مامى خوفتينى .. والنبي متقولوش هموت من الخوف
فرح : انتو ليه رخمين كده .. يارب تموتوا
غاده : يالهوى بتدعى علينا
( تنزل من ع السلم بتاع السرير ونرجس لسه بتتحرك .. تجرى فرح ع بره .. يضحكوا عليها .. يطلعوا يفردوا تانى .. شويه والباب يخبط )
نرجس : غاده قومى افتحى
غاده : فرح بره هتفتح
نرجس : هتلاقيها ف الصالون مش هتسمع الباب
غاده : خلاص قومى انتى
نرجس : لا مش قادره
غاده : ولا انا
نعمات من المطبخ بزعيق : حد يفتح الباب
( غاده ونرجس يبصوا لبعض .. ونرجس تحط مخده ع وشها وتعمل كأنها نايمه .. تقوم غاده )
غاده وهى خارجه : دا احنا لو ف حضانه هنبقي اعقل من كده
( تروح ع الباب )
غاده : مين !
مصطفى : افتحى يا زفته
غاده : طب مش فاتحه
( يخبط تانى )
مصطفى : يابنتى اخلصي
غاده : اعتذر الاول يا صاصا
( يرزع الباب برجله )
مصطغى بنرفزه : افتحى يابت
( تفتح الباب واول ما تفتح يدخل مصطفى ويديها قلم بهزار )
غاده بعصبيه : تصدق يلا انك مستفز
مصطفى وهو داخل اوضته : اصدق اه
غاده بصوت عالى : ماشي يا بتاع سماح
( يخرج من الاوضه بسرعه ويمسكها من التيشرت )
مصطفى بصوت واطى : وطى صوتك يابت انتى اتجننتى ولا ايه
غاده ببرود : كلمنى باسلوب احسن من كده
( يسيب التيشرت ويزقها )
مصطفى : خشي اوضتك عشان مفلقش دماغك نصين
( تدخل الاوضه وهى ع باب الاوضه )
غاده بصوت عالى : دخلت اهو يا بتاع سماح
( تقفل الباب بسرعه ومصطفى يضحك ويدخل اوضته .. يعدى الوقت .. عند ماجد .. قاعد مع عيلته بيتكلمو )
نبيله : انت ازاى تاخد قرار زى دا من غير ما تستشيرنى !! وكمان كلمت اختها للدرجاتى مليش وجود ورأيى مش مهم !!
ماجد : استشيرك ف ايه ؟؟ بنت عجبتنى وحابب اتجوزها . فين المشكله !!
أكرم : المشكله انك اخدت القرار وكلمت اختها ومستنى ميعاد مع والدها واحنا منعرفش
ماجد : انا مش شايف ان دى مشكله .. انا لسه عامل ده انهارده وجيت اقولكوا
تامر : كنا المفروض نعرف قبل ما تتصرف .. افرض البنت مش كويسه !
ماجد : لا البنت كويسه وانا عارفاها كويس واهلها ناس محترمين
نبيله : ومين سيادتها !
ماجد : موظفه عندى ف الشركه
نبيله : كمان !!
ماجد : هو ايه اللى كمان مش فاهم !!
نبيله : يعني واحده بتشتغل عندك تقوم متجوزها !
ماجد : يعني هى الفكره انها بتشتغل عندى ! لو عند حد تانى عادى يعني ؟؟
نبيله : لا الفكره انها محتاجه فلوس .. عشان كده بتشتغل عن سيادتك
ماجد : اولا اهلها ناس اغنيه جدا .. ثانيا هي بتشتغل لانها اتخرجت وعاوزه تبنى مستقبلها بنفسها .. ثالثا ما شيرى هتشتغل وهتبقي زيها ف الشركه .. امى انتى بتبصي ع بديهيات
تامر : ومين اهلها دول وهى ساكنه فين ؟
ماجد : ساكنه ف منطقه السيده زينب .. وباباها جابر المنوفى .. صاحب ورشه خشب اللى هناك
نبيله بزهول : ورشه خشب ايه وزفت ايه .. انت عاوزنا نناسب الناس الفلجر دول .. انت اتجننت !!!
أكرم : مفهاش حاجه يا امى .. طالما البنت كويسه واهلها محترمين مفيهاش مشكله
علا : انا كمان شايفه كده .. ايه المشكله ف منطقتها او شغلانه باباها .. هو هيتجوز البنت نفسها .. ملناش دعوه بالباقي
شيرى : ويت انتو بتفكروا ازاى !! ملناش دعوه بالباقى ايه ؟؟ انا مستحيل اتقبل حد كده يعيش معانا
تقى : هو انتى شوفتيها عشان تتقبلي او لا
شيرى : المبدأ مرفوض .. باين من الوصف اللى قالو انهم ناس فلجر فعلا
ماجد : اختصارا للكلام الكتير .. تتقبلوا او لا دا مش المهم .. المهم انى اختارتها وهتجوزها وانتو مضطرين تتقبلوها ولو فعلا مش قادرين اوى كده .. انا ممكن اخدها نسكن لوحدنا
نبيله باقتضاب : وع ايه .. شوفلنا باباها هيقابلك امتى وخد اخواتك معاك
أكرم : وانتى يا امى
نبيله : لا انا اخرى ف الجوازه دى الفرح ..وكويس اوى انى هحضرو كمان
شيرى : وانا كمان
ماجد : براحتكوا .. انا عموما خلصت كلامى .. بعد اذنكو
( يطلع اوضته )
نبيله : هتجنن !! هو ازاى يوافق بحاجه زى كده !
أكرم : ما قالك عجباه وحاببها
شيرى : دا مش كفايه
أكرم : لا كفايه ودا المفروض طالما بيحبها .. بقيت التعاقيد دى بقي مش موجوده ف مبدأ الحب
نبيله : انت هتنرفزنى انت كمان !
تامر : انتو مكبرين الموضوع .. ما يتجوز اللى يعوزها .. هو احنا اللى هنتجوز ولا هو !
نبيله : لا انتو كلكو اتجننتوا !
( تقوم تقف )
تقى : رايحه فين يا ماما ؟
نبيله : طالعه اوضتى احسن تجننونى انا كمان
( تطلع اوضتها وشيرى كمان وكل واحد ياخد مراته ويطلع اوضته .. ف بيت جابر )
نعمات : بت يا غاااااده .. يا نررررجس .. فرررح
( يجوا البنات ع الصوت )
غاده : نعم
نعمات : الاكل جهز اتنين يحضروا السفره.. وواحده تصحى ابوها واخوها
فرح : انا هصحيهم
نعمات : طب يلا اخلصوا
( يجهزوا الاكل وفرح تصحى مصطفى وجابر ويتعشوا كلهم .. يخلصوا اكل ويشيلوه ونيفين تعمل الشاى ويقعدوا كلهم مع بعض )
جابر : ايه بقي يا حجه الموضوع اللى كلمتينى فيه الصبح
نعمات بابتسامه واسعه : غاده جالها عريس .. المدير بتاعهم ف الشغل
جابر : ودا ايه مؤهلاته او اهله مين !
نرجس : خريج فنون زينا يا بابا بس هو كمل دراسته ف امريكا وهو صاحب سلسله شركات المجد اللى احنا شغالين فيها واهله ناس اغنيه اوى وساكنين ف الشيخ زايد ف فيله هناك
نعمات : اللهم صلي ع النبي .. ربنا يتملك ع خير يا بنتى جابر : طب وانتى يا غاده رأيك ايه
نعمات بابتسامه : موافقه طبعا يااخويا
جابر : لا انا عاوز اسمع رأيها هى
غاده بضيق بتحاول تدرايه : موافقه
مصطفى : ومالك بتقوليها من غير نفس كده ليه ؟!!
غاده : بالعكس انا مبسوطه جدا .. نسيت احط سكر .. هقوم احط
( تقوم تدخل المطبخ وتعيط وتبص عليهم تلاقيهم فرحانين وبيضحكوا )
غاده ف نفسها : اهدى اهدى انتى بتعيطى ليه دلوقتى !! .. كلهم فرحانين .. وبعدين ماجد كمان بيكرهك فاكيد هتطلقى وتسيبه .. وهو محترم مش هيضايقك
( تمسح دموعها وتغشل وشها .. تلاقي كيكه ع المطبخ تفضيها ف طبق وتاخدها )
غاده : لاقيت الكيكه دى جبتهالكو
نعمات : دى لبكره لما على يجى
( تاكل منها )
غاده : مش مهم اعملى تانى بكره
( تحط الطبق كلهم ياكلوا منه حتى جابر )
نعمات : خلاص بالهنا والشفا
جابر : قولى لماجد لو فاضي بعد بكره الساعه 7 يشرفنا
نرجس : اوكى
نعمات بخبث : قوليله انتى يا غاده
غاده وهى بتاكل : وانا مالى انا
نعمات : يوه .. مالك ازاى ! مش هيبقي جوزك
( تشرق ونرجس تديها الميه وتشرب )
غاده باقتضاب : ان شاء الله
نعمات : قومى كلميه دلوقتى
غاده : حاضر 😑
( تقوم غاده وتدخل الاوضه .. تطلع فونها وتتصل )
غاده : يارب ما يرد يارب ما يرد يارب ما يرد
( يرد ماجد .. تتنهد بضيق )
غاده : بابا بيقولك تيجى بعد بكره الساعه 7 وانت عارف العنوان
( تقفل السكه ف وشه وتقوم تقعد معاهم .. عند ماجد باصص للفون بزهول مش مستوعب المكالمه اصلا )
ماجد ف نفسه : حسابك تقل معايا اوى يا غاده
( يسيب الفون وينام .. تانى يوم .. ف بيت جابر .. نعمات تدخل اوضه البنات )
نعمات : ياااابنات اصحو يلا عشان تجهزوا الفطار وتروقوا
( محدش يرد عليها .. تروح تشيل الغطا من عليهم )
نعمات بصوت عالى : قومى يابت انتى وهى خطيب اختكو جاى انهارده
فرح بصوت نايم : انا مش بعمل حاجه .. سيبينى انام شويه
نعمات : ماشي نامى انتى عشان سهرتى طول الليل
( تروح وتهز نرجس اللى نايمه فوق )
نرجس وهى حاطه المخده ع وشها : يا امى بقي سيبينى اتخمد .. مش هنخلص من موال كل جمعه دا !!
نعمات : لا ياختى مش هتخلصي قومى يلا وجهزى الحاجه .. وسيبي غاده نايمه عشان العريس اللى جاى بكره .. عاوزه وشها يرتاح عشان تبقي قمر ومقطقطه كده
نرجس : لا يا شيخه .. منيمالى واحده عشان تذاكر والتانيه عشان تحلو .. اتكلى ع الله يا امى متخلنيش اكفر ع الصبح
نعمات : قومى يا بت وبطلى طوله لسان اخلصي
( تقوم نرجس وهى بتبرطم وتدخل الحمام .. ونيفين تروح تجهز الفطار .. تقفل نعمات الباب ع غاده وفرح وتسيبهم ينامو )
مصطفى بيخبط ع باب الحمام : نرجس اخلصي عشان نازل اصلي الجمعه
نرجس : انا لسه داخله
مصطفى : معلش اخرجى وبعدين ادخلى تانى
نرجس : ولااا اقعدلك ف حته ناشفه انا مش ناقصه خوته دماغ
( مصطفى يبص لنعمات )
مصطفى : شايفه بنتك وقله ادبها
نعمات : متربوش يابنى .. حقك عليا انا
مصطفى : هدخل انام لما تخرج صحينى
( تخرج نرجس )
نرجس : خش ياخويا خلصت
( يدخل مصطفى ويجهزوا الفطار وكلهم يقوموا يفطروا .. يعدى الوقت ويجى الليل .. على قاعد مع نيفين وسايبين غاده ونرجس معاهم )
على بصوت واطى لنيفين : وحشتيني
نيفين بخجل : وانت كمان
غاده بصوت عالى : احم احم .. وانتى عامله ايه يا نرجس
نرجس : بلاش انتى داخله ع خطوبه وهيتردلك
( يضحكوا كلهم )
على : بحس انك حماتى والله
غاده : ما انت اتلم يا بابا .. الحب مش مولع ف الدره يعني
( يضحكوا كلهم ويقعدوا يتكلموا .. يعدى اليوم .. تانى يوم .. البيت كله مشغول ف الترويق والتنضيف .. والشقه كلها هيصه بين ترويق وزغاريط .. مصطفى وجابر ف الشغل .. ونعمات سابت غاده براحتها ترتاح .. غاده قاعده ف الاوضه وبتعيط وكل شويه تهدى وتعيط تانى .. تلاقي مسدج ان عمر اتصل .. تعيط اكتر .. متحسش بالوقت .. تدخل نعمات والبنات )
نعمات : يلا يا غاده ابدأى البسي .. وانتو كمان البسوا يلا
غاده : اوك
( تخرج وكلهم يبدأوا لبس .. تدق الساعه 7 .. تدخل نعمات )
نعمات : انتى لسه ملبستيش يابت .. الناس قربت تيجى
غاده : ماانا لبست اهو يا ماما
نعمات : هتقابليهم باللبس دا ؟؟؟
غاده باستغراب : ماله !!!
( كانت لابسه بنطلون جينز ازرق وتيشرت ابيض ورافعه شعرها لفوق وعملاه كحكه )
نعمات : بت يا نيفين .. لبسيها بدل ما تجلطنى
نيفين : قولتلها مرضيتش
نعمات : اخلصي واسمعى كلام اختك .. الناس ع وصول
( وهى بتقول كده جرس الباب يرن )
نعمات : يلهوى جم .. انجزى بسرعه
غاده بضيق : طيب
( تطلعلها نيفين فستان اوف وايت طويل وشكله سيمبل وهادى .. ترفعلها شعرها ديل حصان )
نرجس : يختى بطه جمال امه يا ناس
غاده : بس مش فايقلك
فرح بشك : هو انا ليه حساكى مغصوبه عليه
غاده : ما شاء الله فرح كبرت وبقت بتحس
فرح بنرفزه : انا غلطانه اولعى
( يقعدوا يتكلموا شويه ونعمات تنادى غاده وتطلب منها تطلعلهم وتقدم العصير .. وهى بتجيب العصير من المطبخ تسمعهم )
جابر بابتسامه : تمام يا ابني احنا كده اتفقنا ع كل حاجه
ماجد باحراج : معلش يا عمى لسه ف حاجه متفقناش عليها
جابر : خير يابنى !
ماجد بتردد : عاوز الفرح يكون ع الشهر الجاى ...
إرسال تعليق
يسعدنا تلقي اقتراحاتك أو تعليقك هنا